Het kookseizoen 2016-2017 stond onder het teken van heerlijk en eerlijk eten, mooie recepten, gezellige momenten, hapjes, snacks, bubbels en babbels en niet te vergeten creativiteit.
Het vriendengroepje wat zo graag samen kookt en daarna samen verorberd, heeft dit jaar aardig wat nieuwe recepten uitgeprobeerd. Van gezond vegetarisch tot een exclusief Kerstdiner, het was altijd weer leuk iets nieuws uit te proberen. De vegetarische gevulde aubergines met bulgur en een pittige yogurt/mint/amandel saus lagen meer in de lijn van powerfood, terwijl de tarbot met een julienne van verse groenten werd geserveerd zwemmend in een exclusieve champagnesaus waar je je vingers bij aflikte. Het stond ver van powerfood maar het was ontstellend lekker en gastronomisch. We maakten ook kennis met een hele aparte tarte tatin van paddestoelen, aardappel en camembert die heerlijk rook naar een bos in de herfst als je op zoek bent naar eekhoortjesbrood. Dankzij een thaïs soepje waanden we ons even in het verre oosten maar hasselback potatoes is weer een typisch zweeds recept. Een enkele keer is het ook leuk een oer hollands recept klaar te maken zoals Oma's gehaktballetjes en spruitjes. Italiaanse pasta's zijn natuurlijk heel inspirerend, ook voor de dagelijkse keuken, en met pasta kun je goed mixen en matchen. Goede pasta, verse groenten, even snuffelen in de voorraadkast en je kunt zo beginnen. Het laatste kookatelier stond in het teken van asperges. Klassieke witte asperges met ei, ham en boter of groene asperges in een taartje van filodeeg. Het kan allemaal en het is alllemaal even lekker. Wij wensen jullie een fijne zomer. Het nieuwe kookseizoen gaat in october 2017 van start. Anne Hélène
0 Commentaires
Dit jaar ontving de Consul van Nederland, Thomas Buffin, ons op 20 April voor de Koningsborrel in zijn gastvrije en mooie woning. Het was prachtig weer, de openstaande deuren naar buiten nodigden ons tot een kijkje op het gezellige terras. De genodigden werden warm onthaald met koele champagne en heerlijke hapjes. Dankzij de prettige ontvangst van Thomas Buffin, voelden de gasten zich al zeer snel op hun gemak en de sfeer was dan ook uitstekend. Na een toost ter ere van onze Koning Willem Alexander herinnerde de Consul in een korte speech er ons aan dat de Koning dit jaar 50 jaar was geworden. Een lustrumjaar dat best wel gevierd mocht worden.
Van oudsher voorzag de bevolking van de «Lage Landen aan de Zee« in haar dierlijke eiwitbehoeften voornamelijk via vis uit de Noordzee. Koeien waren voor de melk, ossen werden voor kar en ploeg gespannen, paarden waren voorbehouden aan het leger en de adel.
Van oudsher werd haring, zoals veel andere aan bederf onderhevige voedingsmiddelen, simpelweg gezouten («gesteurd») om de houdbaarheid van het product te verhogen [Romeinse legioensoldaten op veldtocht ontvingen een «soldij» (= ‘salaris’, naar Lat. sal = zout) om zout te kunnen kopen]. Het houdbaarheid van de pas gevangen haring boekte in de 14de eeuw enorme vooruitgang door de uitvinding van het «haringkaken». Daarbij werden op zee, onmiddellijk na de vangst, de kieuwen en ingewanden, op de alvleesklier na, met een mesje weggesneden. De «gekaakte» haring werd vervolgens ingezouten en aan wal gebracht. De uitvinder van het kaken zou Willem Beukelszoon, een visser uit Biervliet, geweest zijn, maar daarover bestaat nog steeds onzekerheid. «Hollandse Nieuwe » is een andere naam voor maatjesharing. ‘Maat’ is een verbastering van ‘maagd’. De Zilveren Vloot van onze beruchte kaper Piet Hein had, volgens het bekende liedje, veel Spaanse ‘matten’ aan boord. De ideale tijd van het jaar voor de vangst van haring is begin juni, wanneer de jonge vis nog geen hom of kuit (voortplantingsvocht) bevat en toch, na de winterperiode, voldoende vet (minimaal 16%) ontwikkeld heeft. Bij het uitvaren van de vloot naar de Doggersbank) werden de boten feestelijk met vlaggetjes versierd. Dat was de «Vlaggetjesdag», ook wel «Buisjesdag» genaamd. (Een buis was de benaming van een middeleeuws schip dat zowel voor de koopvaart als voor de visserij ingezet werd.). Later vierde men niet het uitvaren maar het binnenlopen van de vloot. «Het eerste aangeleverde haringvaatje van het seizoen wordt geveild en de opbrengst aan een goed doel geschonken. Ook werd de eerste haring traditioneel de toenmalige regerende vorst(in) aangeboden, maar die traditie verdween doordat tegenwoordig de meeste haring door niet-Nederlandse schepen binnengebracht wordt. Het z.g. «haringhappen» was van oorsprong een carnavalstraditie. Bij het eten houdt men de gefileerde vis ─ dus zonder bot of graat ─ aan de overgebleven staart vast en laat men hem hapsgewijs in te keel zakken. Veel outsiders, zoals buitenlandse toeristen, familieleden van expats en omstanders in Frankrijk vonden dat maar een griezelig gedoe en voerden de gewoonte in om de haringfilets op een broodje te eten. Ook de Cercle nam deze gewoonte gedeeltelijk over, maar daarmee ging de originaliteit van het haringhappen verloren. Haring die buiten het seizoen wordt gevangen is nog steeds geschikt voor consumptie, maar mag geen Hollandse Nieuwe heten. Dat is de "gewone" gezouten haring. Deze wordt ook gebruikt voor het maken van zure haring en rolmops. Philippe Delanne alias Henri |
|