De beste wensen voor 2021
Het bestuur van de Cercle wenst jullie allen een gelukkig nieuwjaar. Eigenlijk zou ik moeten schrijven: een gelukkiger nieuwjaar ! 2020 was een moeilijk jaar voor velen onder ons. De angst om ziek te worden, de lockdown, de eenzaamheid, de werkloosheid... het waren geen makkelijke tijden voor velen. Wel hebben we veel geleerd. Opeens ontdekten we dat we buren hadden die we een handje moesten helpen, dat het gezellig is om met het gezin te koken, dat er tal van bordspelen bestaan, dat het niet makkelijk is om je eigen kinderen les te geven, dat online werken heel confortabel kan zijn maar ook vreselijk saai, dat we dromen van een gezellige bbq met vrienden of een genoeglijke borrel in de Ierse pub met de leden van de Cercle. De activiteiten van de Cercle Néerlandais stonden dit jaar door corona op een zeer laag vuurtje. Heel weinig borrelavonden, geen kerstdiner, geen haring-borrel… Heel treurig als een gezelligheidsvereniging geen gezellige activiteiten meer kan organiseren. Maar toch... tussen 2 lockdowns door hebben we een keer kunnen borrelen in een friche gourmande. Heel gezond half buiten, lekker fris, de mojito’s virgin, of niet, waren uitstekend, de hamburgers home made en de frietjes lekker warm want het was wel een beetje koud en vochtig in de friche, maar oergezellig. De kinderen hebben zelfs Sinterklaas kunnen vieren. Dankzij Zoom waren Sinterklaas en Zwarte Piet dit jaar toch aanwezig. Sinterklaas als altijd heel vriendelijk, gemoedelijk en vrolijk en Zwarte Piet had dit jaar rood haar en geen zwarte roetvegen. Een leuke belevenis voor elk kind van de Cercle. Lieve leden, wij wensen jullie een vrolijk, gezellig, gezond, sereen en vervullend 2021 en zo mogelijk ook nog eens virusvrij! Namens het bestuur, Anne Hélène
0 Commentaires
Objet: Stichting Nederlanders Buiten Nederland (SNBN) - verzoek om remigratie enquete door te zetten
Geachte bestuur, Afgelopen week heeft de Stichting Nederlanders Buiten Nederland (SNBN) een enquête uitgestuurd, gericht op Nederlandse remigranten -zij die erover nadenken op korte of middellange termijn terug te keren naar Nederland. Deze enquête staat nu open (tot 20 juni) en zal niet al te lang daarna gevolgd worden een door een enquête gericht op Nederlanders die recentelijk zijn geremigreerd. De SNBN krijgt al geruime tijd verschillende signalen binnen dat remigratie lang niet altijd een gemakkelijk proces is. We proberen door deze twee enquêtes te achterhalen waar de pijnpunten precies liggen (met name door verwachtingen en ervaringen met elkaar te vergelijken) en waar nodig en mogelijk kunnen we daarmee naar de politiek stappen, met concrete ideeën, om zo de terugkerende Nederlanders in het buitenland te helpen. We hebben al bijna 1000 respondenten. Tegelijkertijd willen we natuurlijk wel dat de enquête zoveel mogelijk mensen bereikt. Graag zouden we jullie daarom als bestuur willen vragen deze enquête verder uit te zetten onder de eigen leden / achterban, zouden jullie dat willen doen? De link is: https://us20.list-manage.com/survey?u=9565fd67acc088d048d2a2def&id=508230fda3 Als er vragen zijn over deze enquête of meer in het algemeen over de SNBN, dan horen we dat graag. Alvast heel erg bedankt en met vriendelijke groet, Eelco Keij Voorzitter, SNBN www.snbn.nl [email protected] Stichting Nederlanders buiten Nederland
Via bijgevoegd link kunt u de notulen van de ALV bekijken.
Een prachtig levensverhaal van een van oudste leden, Theo van Meurs, een klein résumé van een gezellige middag waar we een reis door Afrika maakten. Theo is geboren in Haaren, tussen Tilburg en ‘s Hertogenbosch. En dat is al bijna 83 jaar geleden! Je ziet het niet, hij is nog altijd even ondernemend en actief. Afgestudeerd aan de Hogeschool Wageningen, is hij gaan werken in Afrika, voor de FAO (Voedsel en Landbouworganisatie) van de Verenigde Naties. Hij heeft heel wat gereisd voor zijn werk, zo was hij onder andere in Madagaskar, Ethiopië, Burundi, Peru, Niger, Rwanda, Congo en overal waren er nieuwe projecten, nieuwe avonturen en prachtige ervaringen maar ook veel armoede onder de lokale bevolking. In 1972 werd hij projectleider in Burundi en kreeg hij een oude auto (Volvo) ter beschikking om de secretaresse naar de school in een dorpje verderop te brengen. Zoals hij lachend vertelde, « zij is ingestapt en nooit meer uitgestapt, ik ben ondertussen al 46 jaar getrouwd met Eugenie! » Samen hebben ze 3 kinderen, Elisa, geboren in Bujumbura in Burundi, Karianne, geboren in Lima, Peru (ook al jarenlang lid van de Cercle en een tijdje bestuurslid) en Karel, geboren in Kigali – Rwanda. De kinderen zijn opgegroeid in Afrika en voor hun studie is de familie naar Frankrijk gekomen en zo werd Wasquehal hun pied à terre. Theo woont gedeeltelijk in Wasquehal en gedeeltelijk in Tilburg. Eugénie is vaak in Nederland, voor een stichting die ze daar hebben opgericht voor weeskinderen in Burundi, MVAVA NA MAMA (Moeder en Kind). De stichting heeft een weeshuis, scholen, een waterinstallatie en grond bewerkt voor landbouw. Theo heeft de Cercle via een uitnodiging van Willem van Moorsel leren kennen, de toenmalige voorzitter. Hij sloot zich aan vanwege de gezellige Nederlandse sfeer en de evenementen en om Nederlands te kunnen spreken. Zo herinnert hij zich de Voile Lille bijeenkomsten in Bois Blanc waar tiental Nederlandse boten voor het weekend in de haven lagen. Op de kade was het een Hollands feest met haring, frietjes krokketen en Heineken en Theo stond bij de tap. De barbecue bij Kees in Verlinghem vond hij ook altijd gezellig. Of gewoon een borrel, als hij in de buurt is komt hij graag even langs. Door Joke Kalisvaart Waar ben je geboren en opgegroeid? Ik ben in Bloemendaal aan zee geboren en ben er erg trots op om in de Vallée des Fleurs opgegroeid te zijn. Mijn moeder kwam uit den Haag en mijn vader uit Heerlen. Het grappige is dat Heerlen een beetje dezelfde geschiedenis heeft als Lens en Denin in Noord Frankrijk en na de mijnbouw zijn deze steden een beetje de vergane glorie geworden van de mijnbouwindustrie. En nu woon ik daar vlakbij in Frankrijk met uitzicht op de terrils en het platteland. Wanneer en om welke reden ben je naar Frankrijk gekomen? Na mijn eindexamen ben ik in 1975 naar Frankrijk gekomen om de Franse taal te leren in Angers op de CIDEF. Hoe lang was je van plan te blijven? 1 jaar! Maar ik werd verliefd op een Fransman en heb mijn studie geschiedenis die ik in Nederland zou doen, samen met hem in Engeland gedaan. Hoelang woon je al in Frankrijk? 44 jaar. Na onze studie in Engeland zijn we naar Noord Frankrijk gekomen om les te kunnen geven en daarvoor moest ik een maitrise Nederlands doen op de universiteit, wat ikzelf een beetje onzin vond. We woonden in Mons en Baroeul en daar werden 2 van onze 3 kinderen geboren. ik verveelde me en ben toen thuis een cursus informatica gaan doen. Na bij IBM gewerkt te hebben, ben ik in 2005 mijn eigen coaching bedrijf begonnen, C Puissance3. Hoe vind je het om in Frankrijk te werken ? Soms moeilijk. De hierarchie die je moet volgen als manager. De machtsstrijd op directieniveau. Wat vind je heerlijk aan Frankrijk ? De ruimte om te wonen en te leven. En wat vind je echt niet leuk ? De negatieve kant die ze uitspreken over de toekomst. Ik vind dat Fransen niet tegen elkaar maar met elkaar moeten leren omgaan en werken. En zien wat er is en niet wat er niet is ! Hoe kwam je bij de Cercle Néerlandais terecht? Via een dame bij het consulaat toen ik daar kwam om paspoorten voor mijn kinderen te laten maken. Wie was er toen voorzitter? Robin Böck, zij had de vereniging net opgericht. Wat vond en vind je de leukste activiteiten? Het sinterklaasfeest toen mijn kinderen nog klein waren. Eerst werd dat gehouden in hotel Lille Europe, daarna in Bondues op de Golf en toen in Fretin bij Diane. Mijn dochter heeft daar ook nog zwarte Piet gespeeld. Ik herinner me nog dat we een keer voor een gesloten deur stonden bij Diane, die had zich in de datum vergist en dat Joke toen naar het restaurant in het dorp is gelopen en gevraagd of we het daar konden vieren. Dat werd een gezellig en overgetelijk Sinterklaasfeest, heel knus aan de kachel in het dorpscafé. Mijn wens is dat mijn kleinkinderen van 9, 7 en 2 jaar ook een keer Sinterklaas kunnen komen vieren. Ik stuur ze elk jaar een cadeautje. Ik kom ook graag op de haringborrel en het kerstdiner. Mijn man houdt ook van haring en komt graag mee. Hoe zou je de Cercle in een paar woorden beschrijven? Waarom is het voorbestaan van de Cercle belangrijk? Stukje Nederlandse cultuur in Noord Frankrijk, ook voor mijn kinderen en kleinkinderen. Wat wens je de Cercle toe? Lang leve de Cercle Néerlandais, Oranje boven! Interview door Joke Kalisvaart Waar ben jij geboren en waar heb je in Nederland gewoond? Dirksland, op het eiland Goeree Overflakkee, waar ik tot mijn 18e gewoond heb, daarna ben ik in Nijmegen gaan studeren, wat voor mij het verst weg lag richting het oosten ;-). Wanneer en om welke reden/in welk kader ben jij naar Frankrijk vertrokken? Na een afstudeerstage op de Franse Ambassade in den Haag wilde ik mijn frans verder verbeteren en ben toen via hen in Lille terecht gekomen voor een master interculturele communicatie. Hoe lang was je van plan te blijven? 1 jaar !! Hoe lang woon je nu al in Frankrijk? 16 jaar Hoe vind je het om in Frankrijk te werken? Interessant maar ook lastig. Die hiërarchie en vooral het feit dat niemand zijn verantwoordelijkheid neemt / paraplu opzet. Wat vind je heerlijk in Frankrijk? De franse taal ! Het wijdse land, als je de A1 afrijdt voorbij de files heb ik het idee op vakantie te zijn. En wat vind je echt niet leuk? Al die procedures en papieren, bij elke inschrijving weer opnieuw en al die doktersbriefjes die nodig zijn als je aan iets van sport wilt meedoen. En dat alles politiek is. Hoe en wanneer kwam je bij de Cercle Néerlandais terecht? Dat was ik helemaal niet van plan (ik wilde weg blijven bij Nederlanders haha) maar ik heb de eerste drie maanden op kamers gewoond bij een vrouw in St Andre en zij was de vroegere secretaresse van Willem van Moorsel (oud penningmeester) en zij bracht me met de Cercle in contact. Eerste borrel was december 2002. Wie was toen de President? Dirk Smink Wat was je rol in het bestuur voordat jij voorzitster werd? Penningmeester (2004-2013) ik ben het ook een aantal jaar samen geweest, voorzitster (2007-2013) en penningmeester, ik ben ook een paar jaar penningmeester van de FANF geweest. Hoe lang ben je voorzitster gebleven? Ik denk 6 jaar ... totaal bestuur 9 jaar denk ik. Wat zijn je leukste herinneringen aan het voorzitterschap? Sinterklaasfeest in Fretin, organiseren van evenementen, contacten met de Ambassade en andere verenigingen Wie kwam er na jou? Joke Kalisvaart Hoe zou jij de Cercle in éen/twee/een paar woorden beschrijven? Netwerk, ontmoetingen, uitwisselen met mensen die in eenzelfde situatie zitten. Waarom is het voortbestaan van de Cercle belangrijk in jouw ogen? Voor het netwerk, voor het uitwisselen van ervaringen, vriendschap en hulp. En natuurlijk niet te vergeten voor het doorgeven van de nederlandse kultuur en taal. Wat wens je de Cercle toe? Nog heel veel lustrums, veel gezelligheid en mooie ontmoetingen. Inverview door Anne Hélène
WAAR KOM JE VANDAAN? Ik ben geboren in Frankrijk en heb hier altijd gewoond. Maar mijn vader was een Fries en mijn moeder een Vlaamse. De contacten met Nederland zijn er altijd gebleven. Ik heb vele mooie herinneringen van mijn jeugd bij mijn beppe (oma) in Friesland. In de jaren '60-'70 werkte ik in Friesland in de kantine van een recreatiecentrum waar ik kroketten, frietjes en bier verkocht en geloof dat ik daar goed heb leren tellen in het Nederlands. WAAROM NAAR LILLE/NOORD-FRANKRIJK VERTROKKEN ? Eenmaal getrouwd waren er diverse verhuizingen vanwege het werk van mijn echtgenoot en ging ik uiteraard mee. Om toch altijd aan het werk te kunnen waar we ook maar woonden, ben ik lerares economie geworden aan het lycee. Hierdoor heb ook ik een volledige loopbaan gehad en vond dit altijd erg leuk. De laatste werkplek van mijn echtgenoot bracht ons naar Lille en hier in deze regio voelde ik me ontzettend thuis. België en Nederland op kleine afstand, Den Haag is voor mij nog dichterbij dan Parijs. Het is heel prettig hier, ik zou naar geen andere regio meer willen verhuizen. WAT DOE JE HIER ? Ik ben al enige jaren met pensioen en hierdoor heb ik het geluk om tijd te hebben voor verschillende activiteiten. Ik ben met veel plezier weer begonnen met Nederlandse lessen bij Joke (Dank Wander, voor het me als lid verwelkomen bij de Cercle!) Ik vind dat er nog altijd te weinig aandacht is voor het Nederlands in onze region, er is zelfs geen Nederlandse krant te vinden aan deze kant van de grens. Maar gelukkig is met internet dat probleem ook opgelost. Verder ben ik dol op patchworken; een activiteit waarbij grote stukken stof in heel kleine stukjes worden geknipt en die vervolgens op een andere, creatieve manier weer aan elkaar worden genaaid, het houdt ook mijn brein scherp. En vooral de regio rond Lille biedt een rijkelijk aanbod van diverse, culturele uitstapjes, de Noordzee is dichtbij, België op steenworp afstand, geen enkele reden om zich hier te vervelen dus. En dan heb ik nog niet eens gemeld dat wanneer we even door Vlaanderen rijden alweer in Zeeland aankomen..... WAT MIS JE UIT NEDERLAND? De echte pindakaas en chocolade hagelslag...maar dat is niet echt een probleem. Ik doe regelmatig mijn boodschappen bij Albert Heijn in Kortrijk. De kleintjes bij ons in de familie strooiden al hagelslag op hun broodjes zo'n beetje sinds hun geboorte. Ik heb zelfs naar de diverse familieleden pakjes met hagelslag opgestuurd. Wanneer je in Bretagne of in Picardië woont, dan heb je die producten natuurlijk niet in de buurt. Mijn neef, eenmaal in shock van de prijs van een doosje hagelslag op Amazon belde mij voor hulp. Heerlijk, Nederland zo dichtbij en dat we er makkelijk naartoe kunnen om alles te halen wat we nodig hebben. Toch is Nederland voor mij altijd een vakantiebestemming geweest en nooit een permanente verblijfsplaats, en dat zal ook wel zo blijven denk ik dan maar... WAT IS TOP AAN FRANKRIJK? Het is een land met zeer uiteenlopende regio's, landschappen en culturen. Je eet er lekker en goede wijnen in overvloed. Fransen zijn misschien niet altijd happy en klagen altijd graag, maar het is alles behalve onaangenaam om in Frankrijk te wonen. Het kookseizoen 2016-2017 stond onder het teken van heerlijk en eerlijk eten, mooie recepten, gezellige momenten, hapjes, snacks, bubbels en babbels en niet te vergeten creativiteit.
Het vriendengroepje wat zo graag samen kookt en daarna samen verorberd, heeft dit jaar aardig wat nieuwe recepten uitgeprobeerd. Van gezond vegetarisch tot een exclusief Kerstdiner, het was altijd weer leuk iets nieuws uit te proberen. De vegetarische gevulde aubergines met bulgur en een pittige yogurt/mint/amandel saus lagen meer in de lijn van powerfood, terwijl de tarbot met een julienne van verse groenten werd geserveerd zwemmend in een exclusieve champagnesaus waar je je vingers bij aflikte. Het stond ver van powerfood maar het was ontstellend lekker en gastronomisch. We maakten ook kennis met een hele aparte tarte tatin van paddestoelen, aardappel en camembert die heerlijk rook naar een bos in de herfst als je op zoek bent naar eekhoortjesbrood. Dankzij een thaïs soepje waanden we ons even in het verre oosten maar hasselback potatoes is weer een typisch zweeds recept. Een enkele keer is het ook leuk een oer hollands recept klaar te maken zoals Oma's gehaktballetjes en spruitjes. Italiaanse pasta's zijn natuurlijk heel inspirerend, ook voor de dagelijkse keuken, en met pasta kun je goed mixen en matchen. Goede pasta, verse groenten, even snuffelen in de voorraadkast en je kunt zo beginnen. Het laatste kookatelier stond in het teken van asperges. Klassieke witte asperges met ei, ham en boter of groene asperges in een taartje van filodeeg. Het kan allemaal en het is alllemaal even lekker. Wij wensen jullie een fijne zomer. Het nieuwe kookseizoen gaat in october 2017 van start. Anne Hélène Dit jaar ontving de Consul van Nederland, Thomas Buffin, ons op 20 April voor de Koningsborrel in zijn gastvrije en mooie woning. Het was prachtig weer, de openstaande deuren naar buiten nodigden ons tot een kijkje op het gezellige terras. De genodigden werden warm onthaald met koele champagne en heerlijke hapjes. Dankzij de prettige ontvangst van Thomas Buffin, voelden de gasten zich al zeer snel op hun gemak en de sfeer was dan ook uitstekend. Na een toost ter ere van onze Koning Willem Alexander herinnerde de Consul in een korte speech er ons aan dat de Koning dit jaar 50 jaar was geworden. Een lustrumjaar dat best wel gevierd mocht worden.
|
|